Psychoterapia krótkoterminowa skoncentrowana na rozwiązaniu

Psychoterapia krótkoterminowa skoncentrowana na rozwiązaniu (z ang. brief solution focused therapy- w skrócie określana: BSFT, SFBT, TSR) to stosunkowo nowe podejście, w Polsce przyjęte i rozwijane od 1991 roku.

Psychoterapia w tym nurcie nastawiona jest na skuteczne pomaganie pacjentom, bez zbędnego wikłania się w przeszłości i hipotezach powstania problemu. Ukierunkowana jest bardziej na przyszłość, poszukując odpowiedzi na pytanie: co wciąż możemy zmienić, lub zrobić inaczej, by nasze życie poprawiło się. Skupia klienta na podjęciu działań w kierunku realizacji celu, najczęściej rozumianego pragmatycznie i opisanego w kategoriach behawioralnych. To ważne, gdyż po wyjściu z gabinetu psychologa wiemy lepiej, co mamy robić, gdy zostanie to opisane w formie zachowania, nie tylko zmiany myśli i nastawienia. Potwierdzają to liczne badania na temat skuteczności terapii i podejmowania zmian w życiu.

Psychoterapeuta, pracujący w tym podejściu, nie koncentruje się na przeszłości, która przecież już się wydarzyła, lecz na tym, co możliwe jest w przyszłości, na którą mamy jeszcze wpływ. Jeśli terapeuta, wraz z pacjentem, bada przeszłość, to głównie pod kątem odkrywania dotychczasowych sposobów radzenia sobie, wartych kontynuowania i stanowiących źródło wyjątków od problemu (np. nawet nałogowy palacz, ma chwile w ciągu dnia, kiedy nie sięga po papierosa). Terapia BSFT koncentruje się na mocnych stronach i zasobach, akcentuje przez to zdrowie psychiczne i zachęca ludzi do podtrzymywania tego, co „działa” w ich życiu. Terapeuta pomaga wydobyć i wzmacnia (docenia) to, co dobre w kliencie i służy rozwiązaniu jego trudności. Nie narzuca swojego poglądu na świat, pomysłu na to, co należałoby zrobić. Szanuje i wspólnie z klientem konstruuje wizję poprawy.

Co to znaczy, że terapia jest „krótkoterminowa”?

Stosując poszczególne elementy tego podejścia, terapeuta jest w stanie pomóc zgłaszającej się do niego osobie bez podtrzymywania długotrwałego procesu terapeutycznego. Dla klientów uczestniczących w tej formie psychoterapii niesie to szereg istotnych korzyści. Dotyczą one czasu, jaki uczestniczymy w terapii, przekłada się na jej cenę (terapia trwająca krócej jest tańsza), nie uzależnia osoby zgłaszającej się po pomoc od psychoterapeuty, jako nieocenionego doradcy w każdej życiowej sprawie. Oczywiście czas trwania terapii ustalany jest indywidualnie z każdym klientem, a ostateczną decyzję o kontynuowaniu lub zakończeniu terapii podejmuje uczestniczący w niej klient. W podejściu skoncentrowanym na rozwiązaniu czas trwania terapii to raczej tygodnie, niż miesiące i lata. Jeżeli ktoś ma potrzebę uczestniczenia w procesie terapeutycznym dłużej, oczywiście ma taką możliwość, ważne jednak, by służyło to poprawie jego życia.

Twórcami podejścia skoncentrowanego na rozwiązaniu byli Steve de Shazer i Insoo Kim Berg (oboje, we wczesnych latach 90-tych, szkolili prekursorów tego podejścia w Polsce). Sama terapia swoje początki bierze z tradycji terapii rodzinnej i pracy Miltona Ericsona. Główne założenia podejścia skoncentrowanego na rozwiązaniu można ująć w trzy zasady stanowiące filozofię centralną:

  • Jeśli coś działa, rób tego więcej.
  • Jeśli coś nie działa, nie rób tego więcej, w zamian zrób coś innego.
  • Jeśli coś się nie zepsuło, nie naprawiaj tego.

We Wrocławiu prowadzę psychoterapię skoncentrowaną na rozwiązaniu jako certyfikowany psychoterapeuta Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Skoncentrowanej na Rozwiązaniu. Zapraszam do kontaktu.

Komentarze

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.